Izolacyjność akustyczna ściany działowej g-k.

Ścianka działowa postawiona w technologii płyt gipsowo – kartonowych na etapie prac remontowych i usługi wykończenia wnętrz, spełnia podstawową funkcję, jaką jest wyizolowanie / przedzielenie pomieszczeń.
Przy wykonywaniu efektywnego przepierzenia z zabudowy g-k, tj. z konstrukcji stelaży stalowych, wełny i płyt g-k, bardzo istotnym parametrem definiującym komfort użytkowania przedzielonych pomieszczeń jest izolacyjność akustyczna, zastosowanie właściwych komponentów, odpowiedniej techniki zmontowania ściany, tj. rozwiązania konstrukcyjnego (rodzaju konstrukcji ścianki działowej, wypełnienia dźwiękochłonnego, grubości ścianki, ilości warstw płyt g-k) czy też dedykowanej do tego zadania płyty g-k o właściwościach dźwiękochłonnych (w tym np. NIDA Sonic firmy Siniat), w ogromnej mierze poprawi izolacyjność akustyczną ściany działowej g-k w odniesieniu do typowej konstrukcji i standardowych materiałów.
Izolacyjność akustyczna (dźwiękoizolacyjność) między wnętrzami remontowanego mieszkania i każdego innego wnętrza do wykończenia pod klucz, komercyjnego czy też przestrzeni publicznej, stanowi jeden z kluczowych parametrów określających jakość obiektu w sferze użytkowej, izolacyjność akustyczna jest miarą wyrażoną w decybelach [dB], dającą nam obraz, na ile dobrze konkretny system budowlany izoluje wnętrze przed dostawaniem się do niego dźwięków z sąsiednich pomieszczeń i / lub z otoczenia, dźwiękochłonność zaś, mająca głównie znaczenie we wnętrzach o większej kubaturze oraz wyższych wymogach komfortu akustycznego (sale koncertowe, widowiskowe, wykładowe, lekcyjne) określa, na ile efektywnie dana konstrukcja budowlana chłonie dźwięki (minimalizuje ich odbicia), powstające w tymże pomieszczeniu, wartość ta wyraża się w % , to przedział od 0 % do 100 %.

Z czego i jak zatem budować „cichą” ściankę działową?

Ścianka działowa g-k na pojedynczym profilu / kształtowniku C50 (szerokość 50 mm) oraz obustronnym poszyciu pojedynczą płytą g-k o grubości 12,5 mm, posiada izolacyjność akustyczną RA1 (współczynnik izolacyjności akustycznej dla przegrody otrzymany w laboratorium) rzędu 33 dB, ale stosując odpowiedni system oraz materiały, wartość tę można teoretycznie podnieść do poziomu aż 75 dB (specjalne systemy ścian nie przeznaczone dla przestrzeni mieszkalnych, mają raczej zastosowanie np. w kinach, studiu nagrań, etc.), teoretycznie, gdyż należy wziąć pod uwagę tzw. boczne przenoszenie dźwięku (K), zatem w warunkach rzeczywistych, w remontowanym mieszkaniu, końcowy parametr izolacyjności akustycznej dla danego systemu może się różnić od tego uzyskanego w warunkach laboratoryjnych, w efekcie wg wzoru R’A1 = RA1 – K, to R’A1 (wskaźnik przybliżonej oceny izolacyjności akustycznej przegrody empirycznie uzyskany w warunkach rzeczywistych, we wnętrzu mieszkania) powinien być najbardziej miarodajny, jednak technolodzy tworzący dla firm wytwarzających systemy przegród dźwiękochłonnych z płyt gipsowo-kartonowych, posługują się parametrem RA1, jako parametrem wyjściowym, dającym również obraz jakości dźwiękochłonności.
– Pierwszym elementem mającym bezpośredni wpływ na izolacyjność akustyczną zabudowy g-k w formie ścianki działowej, jest rodzaj konstrukcji, standardowa ścianka g-k zbudowana jest z pojedynczego szkieletu (tzw. ścianka działowa pojedyncza), tutaj do każdego z elementów konstrukcji przykręcone jest obustronnie poszycie z płyt g-k, powoduje to powstanie mostków akustycznych, tymczasem tzw. ścianka działowa podwójna, posiada dwa niezależne, nie powiązane ze sobą szkielety, mostki akustyczne zostają całkowicie wyeliminowane, przy porównywanej grubości przegrody, ścianka na szkielecie podwójnym (2 profile C50) może mieć o 5 dB lepszą dźwiękochłonność RA1 niż ta na pojedynczym szkielecie (pojedynczy profil C100).
– Następnym ważnym czynnikiem jest rodzaj profilu, dodatkowe nawet 6 dB izolacyjności akustycznej RA1 osiągnie się po zastosowaniu kształtownika C100 zamiast C50, szerszy profil pozwala na umieszczenie grubszej warstwy wełny (np. Rockton firmy Rockwoll), tudzież nie tyle ważna jest gęstość zastosowanej wełny i jej rodzaj (mineralna, szklana bądź skalna) ile jej grubość w przestrzeni pomiędzy płytami g-k, efektem in plus szerszego profilu będzie też większa sztywność / stabilność całej ściany.
– Szczelne wypełnienie przestrzeni między płytami g-k materiałem izolującym przenoszenie się dźwięków jest bezwzględnie niezbędne, jest to o tyle istotne, że jeśli by nie zastosowano wełny, wówczas nawet konstrukcja podwójna ściany nie spełniałaby minimalnych norm dźwiękochłonności dla przegród we wnętrzach mieszkalnych, wartość izolacyjności dla konstrukcji podwójnej byłaby porównywalna do konstrukcji pojedynczej, brak materiału dźwiękochłonnego obniżyłby parametr RA1 od kilku decybeli dla konstrukcji pojedynczej z pojedynczym poszyciem z płyty g-k, aż do kilkunastu decybeli dla konstrukcji podwójnej.
– Kluczowym elementem poprawiającym parametr dźwiękochłonności RA1 jest rodzaj okładziny i jej większa grubość, co ma wspływ na korzystniejsze położenie częstotliwości rezonansowej, poprzez zastosowanie obustronnie podwójnego poszycia płytą g-k 12,5 mm, wartość ta może wzrosnąć w przedziale aż o 7 do 8 dB w porównaniu do pojedynczego poszycia, należy przy tym pamiętać o niesymetrycznym opłytowaniu, najlepiej tak, aby łączenie drugiej warstwy płyt wypadło pośrodku płyty pierwszej warstwy, dostępne na rynku płyty g-k o grubości 25 mm są mniej korzystnym rozwiązaniem i mało efektywnym, zarówno w sferze uzyskania lepszej izolacyjności akustycznej jak i w materii utrudnionego montażu, obróbki oraz transportu dość ciężkiej i grubej płyty, co niewątpliwie podniosłoby koszta zabudowy g-k, w tym kosztu usługi montażu i wykończenia ściany u najętej firmy remontowej, co ciekawe RA1 można zwiększyć stosując płytę GKF (o zwiększonej odporności na ogień), a to za sprawą większego ciężaru 1 m² płyty przy identycznej grubości (12,5 mm).
– Do systemu dźwiękochłonnego ściany g-k można też wykorzystać płytę perforowaną g-k (np. NIDA Sonic), w odróżnieniu od standardowej płyty g-k, posiada ona otwory / perforacje na całą swoją grubość, tył płyty uzbrojony jest flizeliną, ten rodzaj płyty o wiele wydajniej tłumi dźwięk pochodzący od głosu ludzkiego, lepiej redukuje też zjawisko pogłosu (odbijania dźwięku), jakkolwiek poziom pochłaniania dźwięku może być tu różny, zależnie od rodzaju płyty (różne wskaźniki pochłaniania dźwięku αw) czy grubości wełny mineralnej.
Niemniej istotne dla stworzenia maksymalnie efektywnego systemu przegrody dźwiękoizolacyjnej / dźwiękochłonnej g-k w ramach fachowej usługi remontowej, stawiania zabudowy g-k i wykończenia mieszkań pod klucz jest także:
– zastosowanie taśmy izolacji akustycznej pod profilami obwodowymi U (dotyczy wszystkich łączeń szkieletu: z podłogą, sufitem i ścianami)
– sztywne i dokładne skręcenie szkieletu, w tym zapewnienie szczelności na obwodzie ścianki
– szczelne i precyzyjne umocowanie płyt
– fachowe zbrojenie i spoinowanie łączeń płyt g-k na etapie realizacji usługi wykończenia
– uszczelnienie przejść instalacyjnych czy wentylacyjnych, zaizolowanie ich ciągów, zminimalizowanie mostków akustycznych na puszkach elektrycznych

Polecam też artykuły:

Co mogą unieść ścianki działowe gipsowo-kartonowe?

Jak sobie radzić z pęknięciami i rysami na łączeniach płyt gipsowo-kartonowych?

Wyrównujemy ściany płytą gipsowo-kartonową.

Oświetlenie szczelinowe na suficie g-k – efekt nieważkiego sufitu.

Artykuł opracował: Wojciech Gośliński

Opublikowano: 31.12.2018