Wpływ dylatacji pośrednich w posadzce na koncepcję wykończenia podłogi.

Dylatacje pośrednie wykonane w posadzce betonowej, tj. wszystkie te, które nie znajdują się wzdłuż ścian, mogą wprowadzić nie małe zamieszanie u odbiorcy usługi remontowej, który poczynił już dość zaawansowane plany w materii wykończenia podłóg w swoim mieszkaniu, domu gotowym pod wykończenie pod klucz.
Sprawa może się okazać szczególnie frapująca w domu jednorodzinnym, w którym to nie rzadko jest dość spora otwarta przestrzeń salonu, kuchni, jadalni i często przedpokoju czy holu, wspólna posadzka tych wnętrz może mieć od 40 do 70 i więcej metrów kwadratowych, cechy techniczne posadzki betonowej w konfrontacji z niemałą powierzchnią tejże sprawiają, że firma budowlana nie wystarczy, że wykona tylko dylatacje obwodowe, czyli te przy ścianach, wąska szczelina pośrodku podłogi połączonych wnętrz salonu i kuchni nie jest w żadnym wypadku efektem jakiejś przerwy technologicznej firmy posadzkarskiej, jest dylatacją pośrednią przewidzianą przez projektanta budynku, ma sprecyzowane zadanie, tj. kompensować ruch / pracę posadzki betonowej zależne od zmian wilgotności, temperatury czy innych czynników inżynierii budowlanej, jeśli nie byłoby dylatacji, posadzka mogłaby pęknąć w kompletnie nieprzewidzianym miejscu, dylatacja jest zatem jak gdyby kontrolowanym „zarysowaniem”, okoliczność z kolei istnienia dylatacji pośrednich może mieć przemożny wpływ na zamiary aranżacyjne odbiorcy usługi, tudzież projektanta wnętrz, ograniczając po prostu w pewnym zakresie ich swobodę, jakkolwiek istnieją metody, aby sobie z problemem skutecznie zaradzić.

Na cóż zatem należy zważać, projektując wykończenie podłogi „poprzecinanej” szczelinami dylatacyjnymi?

• Szczeliny dylatacyjne, ich rozmieszczenie i ilość kompletnie nie mają znaczenia w wypadku układania wszelkich podłóg pływających, czyli nie związanych na stałe z podłożem, będzie to w kolejności popularności danego rozwiązania podczas realizacji w Poznaniu usługi wykończenia mieszkań pod klucz: panel laminowany, panel winylowy LVT, panel drewniany (naturalna deska warstwowa) i oczywiście wszelkie wykładziny, jakkolwiek przy panelu laminowanym i desce warstwowej może jednak zajść konieczność zdylatowania zbyt długiego odcinka podłogi (np. powyżej 9-12 mb, zależenie od zaleceń producenta), niemniej nie w linii dylatacji istniejących w posadzce betonowej.
• Zupełnie odmiennie sytuacja ma się z podłogami klejonymi do podłoża, czyli deską warstwową (w opcji właśnie klejenia do podłoża), parkietem, okładzinami ceramicznymi, kamiennymi, ale też z rożnego rodzaju nakładanymi masami, jako rozwiązaniami bezspoinowymi, a będzie to np. mikrocement (coraz popularniejszy podczas przedsięwzięcia remontowego usługi wykończenia mieszkań pod klucz) czy posadzka żywiczna (epoksydowa, poliuretanowa, epoksydowo-poliuretanowa bądź akrylowa).
• Otóż wszelkie naprężenia powstające w posadzce przechodzą bezpośrednio w materiał wykończeniowy, który został na stałe przymocowany / związany z posadzką za pomocą kleju czy w opcji masy mikrocementu lub posadzki żywicznej, „zamknięcie” od góry linii szczeliny dylatacyjnej materiałem na stałe związanym z podłożem betonowym to niemalże stuprocentowy pewnik powstania z biegiem czasu zarysowania, pęknięcia w materiale wierzchnim w okolicy dylatacji w posadzce.
• Projektowanie wykończenia podłóg, tych co bardziej rozległych, poprzecinanych szczelinami dylatacji pośredniej, wymaga racjonalnych i zdroworozsądkowych działań najętych; designera wnętrz i firmy remontowej, zwłaszcza układanie płytek to kilka możliwych wariantów.
• Okładzina ceramiczna układana na całej podłodze salonu / aneksu kuchennego czy parteru domu jednorodzinnego generuje dwie możliwości; ułożenie płytek tak, aby linia dylatacji w posadzce była odwzorowaniem linii łączenia dwóch rzędów płytek (tu zamiast fugi cementowej, w szczelinie między płytkami musi być zastosowany silikon, jako materiał elastyczny), natomiast wzdłuż następnych linii dylatacji w posadzce należy wykonać szczelinę dylatacyjną w płytce, tzw. sztuczną fugę, czyli ciąć płytki do takiego formatu, aby linia dylatacji w posadzce była idealnie pod linią „sztucznej fugi”, mankamentem tegoż zabiegu jest brak powtarzalności jednego formatu płytki na całej podłodze, co faktycznie może wyglądać nieestetycznie i psuć całą koncepcję harmonijnego i spójnego wykończenia podłogi.
• Alternatywą dla odbiorcy usługi chcącego cały parter domu wyłożyć jednym rodzajem płytki, dowolnego praktycznie formatu i kształtu, ale z zachowaniem jej formatu na całej płytkowanej powierzchni (z cięciami tylko przy ścianach), jest zainwestowanie z matę kompensacyjną Atlas T 100 tejże firmy (ma ona za zadanie całkowicie odseparować okładzinę ceramiczną / kamienną od podłoża, pozwala na przesunięcie szczelin kompensacyjnych okładziny, tj. linii fug poza linie dylatacji w podłożu, choć to tylko jedna z cech tego innowacyjnego i efektywnego produktu), ową matę zatapia / instaluje się w warstwie kleju samorozpływnego bądź żelowego, wysokoelastycznego, np. Geoflex Biały na całej posadzce przewidzianej pod ułożenie płytek, podniesie to końcowy poziom wykończonej posadzki do ok. 0.5 cm, ale podniesie też wymiernie budżet remontowy odbiorcy usługi wykończenia pod klucz jego wymarzonych wnętrz (mata to koszt ok. 40 zł/m2 + klej + koszt jej mocowania), ponadto zastosowanie maty kompensacyjnej może nieść za sobą pewien problem związany z progiem drzwi wejściowych do mieszkania, domu, a to w sytuacji gdy jest on na stałe zamocowany i to dość nisko, bez możliwości jego niewielkiego (o te ok. 0.5 cm) uniesienia w górę.
• Innym efektywnym rozwiązaniem jest zróżnicowanie wykończenia podłóg, np. linie dylatacji w posadzce mogą odpowiadać liniom różnicującym podłogę wyłożoną okładziną ceramiczną oraz drewnem (deska warstwowa klejona czy też parkiet), na pewno urozmaici to stylistykę wykończenia pod klucz, eliminuje przy okazji efekt monotonii jednego rodzaju podłogi, choć z drugiej strony jeden rodzaj podłogi, ponadto kolorystyka pastelowa, duży format płytek (liniowo z małą ilością fug), delikatny deseń, in plus wpłyną na kreowanie odczucia przestrzeni, każde „szatkowanie” danej powierzchni różnymi materiałami sprawia wrażenie, że wydaje się mniejsza niż jest w rzeczywistości.
• Rozwiązania bezspoinowe (np. mikrocement, posadzka żywiczna) tworzą sporą, monolityczną jednolitą taflę podłogi, to one w najwyższym stopniu kreują odczucie przestronnej podłogi (czytaj przestronnego wnętrza), niemniej jednak linia dylatacji w posadzce betonowej, bezwzględnie musi zostać przeniesiona w ów detal wykończenia posadzki, atoli głowa do góry, detal ten, tj. wyeksploatowana bądź co bądź dylatacja, może się okazać koherentna z wizażem mikrocementu czy posadzki żywicznej, jako rozwiązań o wydźwięku stylistycznym z nutą industrialną, surową, minimalistyczną, awangardową.

Zapoznaj się również z innymi publikacjami:

Podłogi w jednym poziomie, bez progów – remontowe abc.

Kolor, deseń, tekstura i zróżnicowanie podłóg w mieszkaniu a materia przestronności.

Autor opracowania: Wojciech Gośliński

Poznań, 18.09.2020